حال به نه وايم جهان ته
 هسي نه چي زما د قتل امر اوکړي
بيګاه مي هم زمونږ د ښار قاضي
په ميخانه کښي د ساقي سره ليدلئ وو

په ورځي  د محشر به د بل د حق پښتنه کيږي
زه به هم له تا نه خپل ورک شوي زړګئ غواړم

په ورځي د محشر کښي به هم درته اووايم جانانه
چه تر اوسه مي په خيال کښي ستا يادونه ميلمانه دي

لاس او ګريوان يو سره زه او د يار يادونه
مقابله ده ډيره سخته ربه ته مي مل شي

هيله يه کړه د يار د شونډو
هلک ګرمئ کښي روژه په نهره اونيوله

تا چه شونډي کړلي سري بهر رااوتلي
ماله يه ندا اوکړه خو زما هغه مهال روژه وه

زه به څه له بل چا نه ګيله اوکړم
ليونئ چه راته وايي مي جانان خپل

زما اوښکي يه کړي اوچي او راته ويويلي دا
ته يه لا وړوکئ ګرانه تا نه مينه څه غواړي

اے جانانه دومره مه کوه ظلمونه
چه په ما دِ بند کړي ديدنونه
اے ياره رقيبانو نه لاس واخله نور
زما له تانه بغير بنديږي نور د زړه دړکنونه
اے جانانه بس که نور رانغلي
په ما به واوړي د تورو خاورو انبارونه
هسي زخمونه دِ راکړي ګرانه
چه طبيبان يه نه شي کولئ علاجونه
زه منتظر په کټ کښي پروت يم انتظار کوم ستا
کيدي شي خدائے نور نرم کړي د معاشوقو زړونه

پرون د دواو پنجاپيانو جنګ وو
يوه پنجابي بل ته داسي خيرا اوکړلي
خدائي مو داسي بے اتفاقه کا لکه پښتانه چه وينم

زما زړګئ شهرِ کابل دي
چه سوک پکښي اوسي هغو لوټ کړ

ما يه تصوير چه جوړولو نو ناکامه شومه
د يار د شونډو رنګ پيدا په درست جهان کـښي نه شو

چه پشتون وي او پشتو نه وائي خاطره
که خوشحال غوندي سالار وي سر يه غوس کړه

بيگاه په خوب کښي وم جنت ته تللئ
د احمد شاه بابا مي قيصي واوريدي
د هر افغان نه په پښتو ژبه کښي

Janan Pa Tloo kee Dumraa Waweel 

 Che taar qiamata poree band shoo dedanoona

پښتون به نه يم چه په تا باندي پښتو ونه کړم
مونږ خو نيتونه هم لمانځه ته په پښتو کښي ترو

څنګه به سترګې دلته جګې نور زلمي ساتي
چې دوى ژوندي دي او وطن زموږ پردي ساتي

څه عجيبه غوندې حالت دى يم حيرانه خلكو
چې څو پردي دلته راغلي دي زمري ساتي

زه د چا نومونه په لاسونو باندې نه لیکم.

...زه د زړه حالونه دېوالونو باندې نه لیکم..
ما پښتون قلم د زړه په وېنه کې ډوب کړې دې.

..زه درنه پښتو کچه رنګونو باندې نه لیکم

خــــــورمه سوګند چې زلزلې بــه دې پـــــــه کور راولم
زمـــــــا د قـام بچـــــــي غلـــــېمه تل پــــــردي ماتـــــوي
ځــــوانان خو څــــه د وطن پېغلې مې سرونــه شېندي
لکــــــه ملالـــــه چــې لښکــــــر د پـــــېرنګي ماتــــــوي